سید احمد، از ولادت تا وفات
محل اقامت سید احمد خمینی در قم محفلی برای اجتماع انقلابیون و بسیاری از مبارزان از جمله شیخ فضل‌الله محلاتی، شهید سعیدی، محمدرضا مهدوی کنی، دکتر باهنر و... بود و به همین خاطر ساواک کلیه رفت و آمدها به این مکان را تحت نظر داشت.
از دیگر اقدامات سید احمد سرکشی به خانواده‌های زندانیان سیاسی و دیدار از تبعیدیهای نهضت امام خمینی بود. نزدیکان وی تصریح می‌کنند که وی رسیدگی به خانواده‌های زندانیان را با دقت زیاد انجام می‌داد.
همچنین وی در تهیه و توزیع اعلامیه‌های امام خمینی(ره) که از نجف صادر می‌شد نقش فعال داشت.
او در دوران تبعید رهبر انقلاب با پشتکار و جدیت تلاش کرد تا شهریه‌ای که از طرف ایشان به طلاب علوم دینی پرداخت می‌شد، قطع نشود که این امر در تثبیت مرجعیت و مبارزه امام در حوزه‌ها بسیار موثر بود.
سید احمد خمینی با چریکهای مسلمان نیز در ارتباط بود که البته این مراوده در نهایت مخفی‌کاری صورت می‌گرفت.
اسناد سازمان اطلاعات و امنیت رژیم شاهنشاهی نشان می‌دهد که تلاشهای بی وقفه سید احمد در ایران و برقراری حلقه ارتباطی میان رهبری نهضت و انقلابیون، ساواک را بر آن داشت تا برای تخریب چهره وی اقدام به پخش شایعاتی مبنی بر ارتباط امام خمینی و پسرانش با مقامات دولتی رژیم شاهنشاهی کنند تا ذهنیت مبارزان نسبت به این خانواده مشوش شود.
در سال 1356 سید احمد به همراه خانواده به عراق رفت و بعد از مدتی به سوریه و لبنان عزیمت کرد و در کنار شهید مصطفی چمران ضمن فراگیری آموزش نظامی در زمینه کمک به شیعیان این مناطق مساعدتهای لازم را به عمل آورد.
در این سال خبر شهادت سید مصطفی خمینی انتشار پیدا کرد و از این پس رسالت بزرگی از سوی پدر به سید احمد محول شد. منابع ساواک در این زمنیه گزارش دادند که احمد گویا جانشین مصطفی خمینی شده است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در تمامی موارد که قصد اعلام نظر در خصوص مسایل مهم مملکتی و حکومتی را داشت به عنوان نزدیکترین مشاور طرف مشورت قرار می‌گرفت و علیرغم وجود موقعیتهای فراوان، از قبول تصدی هر منصب اداری و دولتی خودداری کرد و حتی بعد از رحلت امام(ره) با وجود اینکه شرایط برای حضور موثر او در مناصب حکومتی فراهم بود از این گونه مسائل دوری کرده و در نقش مشاوری امین برای امام و رهبری فعالیت نمود.
وی یکی از مویدان جدی رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای بود و بارها در اظهارات علنی خود این نکته را مورد تاکید قرار می‌داد که برای به دست گرفتن زعامت امت بعد از امام خمینی تنها فرد شایسته مقام معظم رهبری هستند.
در صبحگاه روز 21 اسفند 1373 خبر بستری شدن یادگار امام منتشر شد. در گزارشهای بعدی به اطلاع مردم رسید که سلامت قلب و تنفس سید احمد خمینی را به مخاطره انداخته است. اخبار منتشره موجی از نگرانی را در بین مردم به راه انداخت به گونه‌‌ای که مردم ضمن حضور در اماکن مذهبی برای شفای عاجل تنها یادگار امام دعا کردند. اما تقدیر الهی سرنوشتی جز پیوستن او به امام راحل و اجداد طاهرش را رقم نزد و در شامگاه 25 اسفند 1373 سید احمد خمینی دعوت حق را لبیک گفت.
