سیدالاسرا به شهدا پیوست
لشکری که به آسمان رفت
پرندگان را به دسته‌های مختلف تقسیم کرده‌اند. اما من فکر می‌کنم می‌شود همه پرندگان را به سه دسته تقسم کرد:
1ـ پرندگانی که بال دارند و پرواز می‌کنند.
2ـ پرندگانی که بال دارند و پرواز نمی‌کنند.
3ـ پرندگانی که بال ندارند ولی پرواز می‌کنند
پرندگان دسته اول و دوم را همه ما می‌شناسیم ولی پرندگان دسته سوم را کمتر کسی می‌شناسد
پرندگانی که بدون بال پرواز می‌کنند!
پرندگانی که می‌خندند!
پرندگانی که گریه می‌کنند!
پرندگانی که فکر می‌کنند!
پرندگانی که می‌نویسند!
آری، تنها پرنده‌ای که بال ندارد ولی می‌تواند پرواز کند، انسان است...انسان می‌تواند دو بال برای خود دست و پا کند و با آنها تا جایی پرواز کند که پر عقاب هم در آنجا می‌ریزد، و پر فرشتگان و حتی پر جبرئیل هم در آنجا می‌سوزد. تا روی قله قاف، تا زیر سایه بال سیمرغ، تا آغوش مهربان خدا...
اگر خودش بخواهد و اگر دیگران بگذارند.
اگر طوفان و باد بگذارند.
اگر دام و دانه و صیاد بگذارند.
اگر قفس‌ها و کرکس‌ها بگذارند.1
و قصه ما در این دفتر، قصه یکی از همین فرشتگان زمینی است که بالهایشان را با آرزوی پرواز سرشته‌اند. و سرنوشت پرواز را بر صفحه سفید بالهایشان نوشته‌اند.اما هیچ کس نتوانست جلوی پرواز آنها را بگیرد نه دیگران ، نه طوفان و باد ، نه دام و دانه و صیاد و نه حتی قفس:
- امیر خلبان حسین لشکری در سال 1331 در یکی از شهرهای استان قزوین به دنیا آمد، در سال 1351 وارد نیروی هوایی و در سال 1356 با درجه ستواندومی فارغ‌التحصیل از دانشگاه خلبانی شد.
- با آغاز جنگ تحمیلی به خیل مدافعان کشور پیوست و پس از انجام 12 مأموریت هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و مجبور به ترک هواپیما شد که نهایتا در خاک دشمن به اسارت نیروی بعث عراق در آمد. سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت 8 سال با حدود 60 نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر دوستان جدا نمودند و قسمت دوران اسارت 10 سال به طور انجامید.
- وی پس از 16 سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در 17 فروردین 1377 به خاک مقدس وطن بازگشت. وی سرانجام پس از سالها تحمل رنج و آلام ایام اسارت، روز دوشنبه 19/5/88 در بیمارستان لاله تهران به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 2
و نه کرکس ها :
- شهید لشکری اولین خلبان آزاده ایرانی بود که در زمان اسارت بعثی ها می خواستند قدرت تحمل شکنجه خلبانان ایرانی را با شکنجه و آزار و اذیت او محک بزنند و در نظر داشتند به هر نحو ممکن لشکری را به حرف بیاورند لذا وی را تحت انواع و اقسام شکنجه قرار دادند اما این آزاده سرافراز با توکل به خداوند و تمسک به ائمه معصومین (سلام الله علیهم) همه سختی ها را تحمل کرد و الگویی شد برای سایر آزادگان میهن اسلامی.
- شهید امیر سرتیپ خلبان "حسین لشکری"، آزاده رادمردی بود که پس از آزادی و در مراسم تجلیل از وی، مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا فرمودند: "لحظه لحظه رنج ها و صبرهای شما پیش خدای متعال ثبت و محفوظ است و پروردگار مهربان این اعمال و حسنات را در روز قیامت که انسان از همیشه نیازمندتر است، به شما باز خواهد گردانید".3
وقتی بی بال پرواز کنی "وقت" دیگر اهمیت ندارد هر وقت می توانی پرواز کنی و چقدر قفس ذهن کسانی که تو را اسیر "وقت" می دانند تنگ است ای پرنده بی زمان :
- امیر خلبان طیبی با اشاره به اینکه شهید لشکری آخرین اسیر ایرانی بود که به میهن بازگشت گفت: صدام برای نگه داشتن امیر لشکری در عراق پیشنهادات زیادی داده بود اما این شهید بزرگوار با تحمل انواع شکنجه های روحی و جسمی مقاومت کردند و پس از 18 سال سربلند به میهن بازگشتند.4
و از دوشنبه "بی زمانی" تو تا ابدیت پر کشید و ما در میان قفس هایی که شکستی به دنبال بال هایت می گردیم . چراکه برای امت سیمرغ ،بالهای سوخته تنها راه پریدن است :
- انس ایشان به قرآن و علاقه خاصی که به ائمه معصومین داشتند زبانزد خاص و عام بود5...امیرخلبان حسین لشکری در مصاحبه با رسانه‌های جمعی در سال 1387 ( مقارن با سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی) گفت: اعتقادات مذهبی و مکتبی سربازان ایرانی مهمترین عامل مقاومت آنها در مقابل فشارهای باید با نوع نگرش و رفتارمان اذهان عمومی را نسبت به مسائل ایدئولوژیکی نظام روشن کنیم، لذا وقتی به اسارت دشمن درآمدیم با تاسی به سیره اهل بیت(ع) و به خصوص حضرت موسی بن‌جعفر(ع)، تمسک به دین و اهداف آن و بررسی و تفکر در آن خود را از گزند ترفندهای دشمن حفظ کردیم.6
مرد پرواز های بی مرز کاش ذهن ما هنوز همان آسمانی باشد که با پرواز یارانت ستاره باران شده بود کاش فراموش نکنیم که چگونه افق بودنت را صد پاره کردند و هفتاد و پنچ قسمت را به خیال خودشال کشتند اما تو با تمام قوا پروازت را به صدها مرز گمنام گسترش دادی :
- امیر طیبی با بیان اینکه شهید لشکری دارای 75% جانبازی بودند افزود: شهید لشکری با خوردن روزی 20 نوع دارو به خاطر جراحات دوران اسارت و جنگ زندگی سختی را از نظر جسمی سپری می کردند اما با این وجود به دلیل ایمان قوی که به خداوند داشتند همواره برای حل مشکلات مردم تلاش می کردند.7
و اما این قصه‌ها قصه نیست. شعر نیست. قطعه نیست. مقاله و گزارش نیست ... نمی‌شود این حرفها را به جرم اینکه نه شعر هستند و نه قصه، در طاقچه ذهن پنهان کنیم تا غبار فراموشی روی آنها بنشیند.
مگر هر حرفی باید در قالبهای قراردادی شعر و قصه بگنجد تا بشود آن را بیان کرد؟
مگر همیشه باید آسمان را در چارچوب یک پنجره ببینیم؟
مگر همه تصویرها را باید در چارچوب یک قاب تماشا کنیم؟
مگر همه تعبیرها را باید در چارچوب یک قالب بیاوریم؟
اگر حرف، حرف باشد می‌رود و قالب مناسب خودش را پیدا می‌کند.
اگر حرف از تارهای صوتی گلو برخیزد، تنها پرده گوش را به لرزه در می‌آورد.
اما اگر حرف از تار و پود دل برخیزد، پرده دل را هم می‌لرزاند.
شاید این حرفها در قالبهای قراردادی قرار نگیرند.و شاید این حرفها در قلبهای قراردادی قرار نگیرند.
اما خدا کند دست کم یکی از این حرفها در قلبهای بی‌قرار، جای بگیرد. زیرا
«در خانه اگر کس است یک حرف بس است!» 8
