ثواب نماز در حال دویدن !
ثواب نماز در حال دویدن !
سال 62 به دلیل حضور گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان مدتی را در منطقه بوکان مستقر بودیم. محرم آن سال 12 نفر در پایگاه بودیم که علی‌رغم فشار زیاد کاری و تأمین جاده هنگام شب، در اتاقی که نمازخانه و استراحتگاه بود، برای اباعبدالله (ع) عزاداری می‌کردیم.
در میان ما کسی که به مداحی آشنا باشد، نبود و بچه‌ها با هر صدایی که داشتند، نوحه‌سرایی می‌کردند و در طول دهه اول محرم همان نوحه‌های تکراری را می‌خواندند، اما عشق به امام حسین (ع) و عزاداری برای ایشان به قدری زیاد بود که افراد توجهی به تکراری بودن اشعار نداشتند و فقط برای امام حسین (ع) سینه‌زنی می‌کردند.
سال 63 چند ماه قبل از آغاز یکی از عملیات‌ها در پادگان دوکوهه مستقر بودیم؛ هر گردان دسته عزاداری تشکیل می‌داد و یک نفر مداحی می‌کرد و دسته‌‌های عزاداری و سینه‌زنی گردان‌ها در حسینیه دوکوهه جمع می‌شدند.
بنده در گردان تخریب لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص) بودم و به ما گفتند سریع به منطقه بروید و ما هم سریع به جزیره برگشتیم و روی یکی از جاده‌های حساس، میدان مین گذاشتیم که شب قبل از عملیات خود حاج همت مستقیم فرماندهی می‌کرد؛ دعای توسل را خواندیم و با 12 نفر از بچه‌های تخریب تا حدود 100 متری عراقی‌ها در آن تاریکی شب نزدیک شدیم، اما انگار عراقی‌ها کور شده بودند؛ جلوی پای عراقی‌ها میدان مین زدیم و زمانی که به عقب برمی‌گشتیم، هوا تقریبأ روشن شده بود.
صبح بود و هنوز عراقی‌ها متوجه میدان مین نشده بودند؛ در دو طرف مکانی که عراقی‌ها مستقر بودند، مرداب بود و در وسط هم ما میدان مین کاشته بودیم؛
زمانی که به عقب برگشتیم متوجه شدیم که بچه‌های پدافند در کانال هستند و به همین خاطر جا کم بود و ما مجبور بودیم به مقر برگردیم و چون در دید عراقی‌ها بودیم باید تا مقر می‌دویدیم و حتی در آن حالت دویدن بود که بچه‌ها نماز صبحشان را خواندند.
چند وقت بعد از آن روز، بچه‌ها از آیت‌الله مشکینی پرسیدند «که نماز صبح را اینگونه خواندیم» و آیت‌الله مشکینی شروع کرد به گریه کردن و گفت «من حاضرم چند سال عبادتم را با یک رکعت نماز شما عوض کنم»؛ زمانی که عراقی‌ها خواستند حمله کنند به این میدان مین برخورده بودند و چند نفرشان کشته شده بودند.
فردای آن روز روزنامه‌ها نوشتند که «جزیره مجنون تثبیت شد»؛ برنامه آن شب را خود شهید همت به طور مستقیم فرماندهی کرد و پس از تثبیت شدن جزیره مجنون بود که به فیض رفیع شهادت نائل شد.
