خداحافظ رفیق
خداحافظ رفیق
وقتی به تهران بازگشت تا در آخرین وداع با غلامعلی شرکت کند، در بهشت زهرا، پیش از شستن بدن غلامعلی، صورت بر صورت رفیق گذاشت و ... شاید نجوایی کرد که کسی نشنید.
آذر ماه سال 1360، وقتی غلامعلی پیچک به ضرب گلوله ی بعثیان، روی ارتفاعات «برآفتاب» افتاد، علی رضا انگشت به دهان ماند که این چه رفاقت نیمه راهی بود.
غلامعلی پیچک و علی رضا موحد دانش در جبهه های غرب با هم آشنا شدند و این آشنایی به صمیمیتی عمیق و محکم تبدیل شد. 20 آذر ماه سال 1360، وقتی غلامعلی پیچک به ضرب گلوله ی بعثیان، روی ارتفاعات «برآفتاب» افتاد، علی رضا انگشت به دهان ماند که این چه رفاقت نیمه راهی بود. وقتی به تهران بازگشت تا در آخرین وداع با غلامعلی شرکت کند، در بهشت زهرا، پیش از شستن بدن غلامعلی، صورت بر صورت رفیق گذاشت و ... شاید نجوایی کرد که کسی نشنید. اما دوربینی، بی سر و صدا از این حالات دو رفیق و بوسه آخر حاج علی رضا بر گونه غلامعلی تصویری به یادگار ثبت کرد.
امروز این دو تصویر را هدیه می کنیم به تمام دل هایی که در گرو رفاقت با شهیدانند.
روحمان با یادشان شاد
امروز 90/7/1 مصادف با روز جمعه ، در مصلای نماز جمعه شهرستان گنبد سرهنگ کوهی فرماندهی تیپ مستقل 60 زرهی عمار یاسر طی سخنانی یاد و خاطره همرزمان 8 سال دفاع مقدس را در خلال بین الصلاتین ایراد نمودند:
این بزرگوار با ذکر نام شهید پیچک و اینکه به خوابشان آمدند بیان کردند، شب قبل از عملیات حضرت ابالفضل العباس (ع)به خوابم آمد فرمود و از من خواستند این عملیات را بنامشان شروع کنیم و به شما قول میدهم که یک قطره خون از شما ریخته نشود...
شهید پیچک صبحش که برای امورات توجیهی به قرارگاه میروند میخواهند که اسم رمز عملیات بنام یا ابالفضل العباس باشد و ماجرای خواب را هم تعریف میکنند.
پس از پایان عملیات و به اسارت گرفتن فرمانده عراقی ایشان سراغ فرمانده عملیات ما را میگرفت . وقتی جناب پیچک را معرفی میکردند وی می گفت ، نه فرماندهی که ما دیدیم و مقابل ما می جنگید، ایشان نبود یک آقای بلند قامت اسب سوار بود که ما هرچه به مقابل تیر اندازی می کردیم او با شمشیر آنها را مهار میکرد و سلاح مارا از کار می انداخت و ما را خلع سلاح میکرد...
بعد چشمان همه آن جمعی از فرماندهان که در آن بازجویی حضور داشتند پر از اشک می شد...
همچنین تمامی مستمعین نیز بعد از ایراد سخنرانی و صحبت پیرامون خاطرات جنگ ، اشک حسرت برای این شهیدان و عظمت و کرامت ائمه علیهماسلام و امدادهای غیبی آن بزرگواران ریختند.